3000 kilometer dwalen in divers Peru

Van zuid naar noord zijn we met bussen door Peru getrokken. Inmiddels zijn we aanbeland in tropisch Tarapoto en zit onze laatste langeafstandsburit erop. Onze laatste dagen in dit land slijten we in een hangmat, zwemmend in de rivier en natuurlijk etend. Het is hier broeierig warm, precies zoals je van de jungle verwacht en dat vertraagt het dingen doen tempo aanzienlijk. Ons lichaam moet nog bijkomen van de trekking en onze geest krijgt de tijd om de indrukken van de afgelopen weken en maanden te verwerken. Behalve ons bezoek aan Arequipa, de woestijn van Ica en de trekking naar Kuelap, hebben we namelijk niet stilgezeten. We hebben onszelf ondergedompeld in de gastronomie van Lima, golven bedwongen als surf dude en babe en eeuwenoude tempels bezocht. Peru en de Peruanen blijven ons verrassen!

Foodie paradijs Lima

Lima staat niet hoog op de wensenlijst van de meeste reizigers. Ook hoor je niet echt enthousiaste verhalen over de vibe van de stad. Toch bevallen ons bepaalde wijken in deze stad wel. We slapen in een B&B in Miraflores met een fantastische gastvrouw die ons precies zoals ik het graag zie, naar de beste eetadresjes leidt. Ze schroomt zich niet om ons af te raden naar het bekende Astrid & Gaston te gaan en in plaats daarvan onze soles stuk te slaan bij meer betaalbare, minder bekende, maar niet minder goede restaurants van de stad. Vaak overigens net als eerder genoemd restaurant, ook in eigendom van de beroemde chef Gaston Acurius. Haar adviezen worden opgevolgd en we eten ons buikje tweemaaldaags bevredigend rond. De stad heeft niet heel veel bezienswaardigheden, maar we vermaken ons prima. Onze liefde gaat duidelijk door de maag!

Zoals eerder in Rio en Buenos Aires, proberen we ook hier aan de weet te komen hoe het is om er als buitenlander te werken. We spreken met 2 Nederlanders, een oud-collega van Chris en een ondernemer. Mocht de gelegenheid zich voordoen en we vestigen ons hier voor een paar jaar, dan moet je toch minstens weten of restaurantbezoeken er dan nog wel in zitten?… Het prijspeil is veel lager dan in Nederland en zelfs als backpackers op wereldreis hebben wij het hier heel goed. Maar hoe zit dat als je hier woont en werkt? Wat wij uit de gesprekken halen is dat de werkmentaliteit goed is. Mensen willen hard werken om vooruit te komen en dat blijkt ook uit de groeiende economie. Er zijn voldoende mogelijkheden voor mensen met ons profiel. Corruptie is helaas wel aan de orde van de dag en net zoals overal op dit continent, is geduld een schone zaak. We hebben nog veel landen en steden te gaan, maar ook Lima heeft in elk geval de eerste screening doorstaan.

Zen, surf, strand en geschiedenis

Na een aantal dagen Lima hebben we geen zin in weer een grote stad. We reizen naar het noorden voor het strand, de beste ceviche en oude tempels en kiezen voor het surfdorpje Huanchaco als uitvalsbasis. De naastgelegen koloniale stad Trujillo laten we voor wat het is. Bij toeval logeren we bij een Nederlands stel dat hier op reis is blijven hangen en nu een hostel runt. Zij zijn niet de enigen die zijn gevallen voor de hoge golven of de charmes van een Peruaan(se), want we zien een opvallend groot aantal Europeanen die zich in het dorpje hebben gevestigd. De zon komt niet echt door deze dagen, dus we zijn behoorlijk actief. We eten heerlijke ceviche bij een visser thuis. Geen grootschalige visserij hier, tussen de surfboards op het strand liggen de rieten kano’s en visnetten waarmee elke ochtend de benodigde vis wordt gevangen. Erg leuk om te zien dat deze oude tradities bewaard zijn gebleven.

Zo’n surfers sixpack willen wij ook wel, dus samen gaan we op les. Eerst oefenen op het droge. Oef, dat is zwaar… Chris heeft de grootste lol om mijn onhandigheid. Ben ik nu links- of rechtsvoetig? Ik vind het maar moeilijk. Maar raad eens wie er na poging 1 in de zee al staand op de golven surft? Juist, moi! Na 3 uur oefenen is de energie op. We nemen yogalessen om de adrenaline weer op een normaal peil te krijgen en de spierpijn eruit te strekken. Heerlijk! Deze combi vinden we leuk en wordt in Azië zeker vervolgd.

In het zuiden hebben we veel van de welbekende cultuur in en rondom Cuzco moeten missen. We proberen dat in Noord-Peru een beetje in te halen en bezoeken de pre-Inca Chimu stad Chan Chan en de nog oudere tempels Huaca del Sol y la Luna van de Moche bevolking. Met name de Huaca de la Luna, vertaald de tempel van de maan, vinden wij de moeite waard. Per generatie is er een nieuwe tempel op en om de oude gebouwd, een enorm complex. Met de komst van de Inca’s is het verlaten en helaas zijn door de Spanjaarden en later Peruaanse schatrovers veel vernielingen aangebracht. Desalniettemin krijgen we een goede indruk van een aantal ‘lagen’ daterend uit de periode tussen 100 en 800 n.C..

Chillen met de billen in de jungle

Na de woestijn en de bergen, ontbreekt er nog een kenmerkende Peruaanse regio aan ons lijstje: de Amazone. In Chachapoyas krijgen we al een voorproefje, maar onze huidige verblijfsplaats Tarapoto is de kers op de taart. Je kunt hier volop op avontuur in de jungle, maar wetend dat ons over een paar dagen een ware cultuurschock in overgeorganiseerd Japan te wachten staat, doen we het lekker rustig aan. We hebben een betaalbare bungalow in een tropische tuin gevonden en de eigenaren leggen ons flink in de watten. 5 sterren service voor minimale prijzen. Elke dag een heerlijk ontbijt met lokale gerechten. Je moet er wel van houden, maar de gebakken rijst met bananen is wat ons betreft een prima voorbereiding op ons verblijf in Indonesië. Gek genoeg zijn er wel meer overeenkomsten. Jezelf verplaatsen doe je hier met motor-riksja’s die en masse door de stad scheuren en door het gebrek aan koloniale architectuur zou je je zo in Azië kunnen wanen.

Om hier te komen hebben we in een maand tijd 3000 kilometer afgelegd en zo’n 50 uur in bussen doorgebracht. Dat vinden we eigenlijk wel meer dan genoeg. Dinsdagnacht gaan we naar Japan en dat betekent in ons geval 2 nachtvluchten zittend in krappe stoelen. In plaats van een busrit van 22 uur, vliegen we lekker lui in anderhalf uur terug naar Lima. Zo houden we genoeg tijd over om de laatste twee dagen nog volop van de gastronomie in de stad te genieten. Cheers!