Naar grote hoogten in Mendoza

  • Naar de Chileense grens
  • Wijnproeven-Mendoza-Bodega-Azul
  • Wijntour Salentijn Mendoza
  • Wijntour Bodega Pulenta Mendoza
  • Chris proeft wijn bij Bodega Pulenta Mendoza
  • Mendoza-wijnlab-bodega-Pulenta-met-uitzicht-
  • Wine friends
  • Wijnhuis Salentijn Mendoza-Machweg-geniet
  • Eva Perron Kunst Salentijn Mendoza
  • Plaza Espana Mendoza
  • Aconcagua berg Andes op grens Chili en Argentinie

Naar grote hoogten in Mendoza

Afgelopen week zijn we toegetreden tot de ‘heaven of wines’, maar niet zonder eerst de Andes te zijn overgestoken. Per bus gingen we vrij snel naar grote hoogte, 3500 meter om precies te zijn. Een hele gave ervaring en direct de hoogste berg van het westelijk halfrond gezien, de Aconcagua.

Afgelopen week zijn we 5 dagen in en rondom deze fantastische stad geweest. Eerst 2 nachten in een niet aan te raden aparthotel in het centrum (helaas waren we te laat voor alle goede en betaalbare opties) en daarna in een leuk appartement in het naastgelegen Maipu. Sounds familiar? Kan kloppen, want de plaats Maipu staat op menig Malbec fles in de supermarkt of bij de slijter.

Wat wij allemaal hebben gedaan zal niet echt een verrassing zijn. In het land met premium rundvlees, eet je rundvlees. En in de provincie waar heerlijke wijnen vandaan komen, drink je veel wijn…. Tenminste, dat vinden wij. En geen probleem, inmiddels zijn we toch al gewend aan veel eten begeleid door evenzoveel wijn. Tenzij je te duur bocht wilt drinken waarvoor je verhoudingsgewijs teveel betaalt, bestel je hier ook geen glas wijn, maar direct een hele fles.

Uitgebreide lunches zijn afgewisseld met een hele gave wijntour en om de kosten te drukken met geimproviseerde salades (yes, groenten!) en empanadas van de bakker in de avonden. Gewoon gezellig met z’n tweeën in ons appartementje. Ja, want hoe kunnen we dit nu inderdaad allemaal betalen?? Hiervoor zal ik een poging doen de dubbele Argentijnse economie uit te leggen.

Dollar Blue

Heel vervelend voor de Argentijnen, maar heel voordelig voor ons, is er de afgelopen weken een koersval geweest van de Argentijnse peso. De regering probeert het land al een tijd (tevergeefs) een grote inflatie te besparen en maakt het de inwoners erg moeilijk om aan dollars te komen en hun geld in het buitenland uit te geven. Gevolg is dat er een levende zwarte geldmarkt is ontstaan, de Dolar Blue genaamd.

De koers van de Dolar Blue vind je op websites, Twitter en zelfs gepubliceerd in enkele kranten. In ons geval kreeg je in plaats van de officiële 8 pesos voor 1 dollar, maar liefst 11,50 pesos. In Buenos Aires zou dit nog een stuk meer kunnen zijn. Dit maakt dat je ineens heel wat meer kunt doen met je geld! Het enige wat je ervoor hoeft te doen is voor een officieel wisselkantoor te gaan rondhangen en wachten tot er een ‘mannetje’ op je afkomt. Je onderhandelt midden op straat of wordt meegenomen naar een klein en verstopt kantoortje in een winkelcentrum. Alles gaat heel netjes en ook al is het illegaal, lijkt het door iedereen gedoogd te worden. Zelfs in winkels en hotels kun je vragen of je volgens deze koers kunt betalen of dat ze voor je kunnen wisselen. Echter, geldt dit alleen voor de grote steden en gebeurt toch wel met enige discretie. Al onze dollars die we voor noodgevallen bij ons hadden zijn gewisseld. Overigens was het ook bijna niet mogelijk om bij de gewone bank geld uit de muur te halen. Overal stonden enorme rijen of waren de automaten leeg.

Aangezien we nog van plan zijn een tijdje in Argentinië door te brengen, hebben we bij terugkeer in Santiago (Chili) alles op alles gezet om een flinke voorraad nieuwe dollars te bemachtigen. Na anderhalve dag speuren op internet en in de stad naar de beste en goedkoopste methode, zit er een dik pak dollars opgeborgen in de onzichtbare money belt van Chris. Zo zie je maar, je verveelt je echt niet als je op wereldreis bent.

Wijntour in de Valle de Uco

Waar ik het voortouw nam bij het wisselen, wist Chris met zijn charmes een leuke lastminute korting voor de wijntour te regelen. Onze keus was gevallen op een duurdere optie van Trout & Wines waarbij we drie heel verschillende, maar goede wijnhuizen zouden bezoeken. Erg leuk en het besteden van de extra Pesos waard, zeker als je al een basiskennis van wijn hebt. De kers op de taart van de dag was een bezoek aan Salentein, een wijngaard in eigendom van de Nederlandse familie Pon. Modern opgezet met kelders die zijn voorzien van de nieuwste (en duurste) technische snufjes. Als je daar dan ook nog mag lunchen met uitzicht op de besneeuwde toppen van de Andes, dan voel je je wel even de koning te rijk!

Het volgende bericht zal worden geschreven vanuit één van de meest zuidelijke bewoonde stukjes van de aarde. Een onderdeel van de reis waar we allebei mixed feelings over hebben. Hoe zal de kou en het mogelijke gebrek aan comfort ons gaan bevallen?

2 reacties

  1. Geplaatst door Gerhard op Beantwoorden

    Wederom een heel leuk verhaal, ik krijg zelf ook zin om zo’n tocht te gaan maken bij het lezen van het verhaal. Het is bijna of ik het zelf beleef.
    Dank daarvoor.

  2. Geplaatst door Siemon op Beantwoorden

    Spannend! Vooral met die koersen enzo. Tip: in Ecuador pin je rechtstreeks USD uit de muur, ze zijn daar een jaar of 10 geleden volledig overgestapt op de Amerikaanse munteenheid. Mochten jullie daar nog in de buurt komen :)

Plaats je reactie

[google-translator]